| هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم |
|
نبود بر سر آتش مُیسّرم که نجوشم |
| به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم |
|
شمایل تو بدیدم نه عقل ماند و نه هوشم |
| حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد |
|
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم |
| مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی |
|
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم |
| من رمیده دل آن به که در سماع نیایم |
|
که گر ز پای درآیم به دربرند به دوشم |
| بیا به صلح من امروز در کنار من امشب |
|
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم |
| مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم |
|
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم |
| به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت |
|
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم |
| مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن |
|
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم |
| به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل |
|
که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم |
آسون وداع کردم باهات با این که می‌مردم برات
کاشکی نمیذاشتم بری کاشکی می‌افتادم به پات
خواستم بگم ترکم نکن پیشم بمون ای نازنین
شرح پریشونیم‌و تو چشمای بارونیم ببین
هر شب با کلی اشتیاق زُل می‌زدم به آسمون
فرصت نمونده واسۀ ابراز احساس جنون
قول داده اَم...
گاهـــﮯ
هَر اَز گاهـــﮯ
فانـــوس یادَت را
میاטּ ایـטּ کوچه ها بـﮯ چراغ و بـﮯ چلچلـﮧ، روشَـטּ کنَم
خیالـت راحـَــت!
مَـטּ هَماטּ منـــَــم؛
هَنوز هَم دَر این شَبهاے بـﮯ خواب و بـﮯ خاطـــِره
میاטּ این کوچـﮧهاے تاریک پَرسـﮧ میزَنـَم
اَما بـﮧ هیچ سِتاره‌ے دیگـَرے سَلام نَخواهــَـم کَرد....
چندان هم دور نیستی ؛ فقط به اندازه ی یک نمیدانم از من فاصله گرفته ای...
آری ، "نمیدانم" کجایی ؟
اگر نسیمی شانه هایت را نوازش کرد ، بدان آن هوای دل من است که به یادت می وزد...
این روزها اگر خون هم گریه کنی عمق همدردی دیگران با تو یک کلمه است : "آخی"
همه ی پل های پشت سرم را خراب کردم ؛ از عــمد…راه اشــتباه را نباید برگشت…!!!
مرا بازی دادی!
ای کاش
گفته بودی عاشق دیگری شده ای...
من خودم هم عاشق بودم...
درکت میکردم.....
عاشق كسي شده ام
که بوی وفاداريش
غرور مردانه ام را دیوانه كرد....
عاشق که میشوی ........
لالایی خواندن را هم یاد بگیر...
شب های باقیمانده عمرت
به این سادگی ها صبح نخواهد شد
بسلامتیه اشکایی که یواشکی تو تنهاییم ریختم
تا خدا ببینه و دلش برام بسوزه
و عشقمو ازم نگیره
اما گرفت....
به شدت احتیاج دارم
کسی پایین زندگیم بنویسه:
چند سال بعد...........
بزرگــــــــترین خطایت این بود ...
كه ...
فكر مى كردى ...
من همیــــــــشه "صبورم "
تو فقط با من باش...
قول میدهم،
با خودم هم قطع رابطه کنم....
بعد از اين همه انتظار بعد از اين همه بي خبري...بعد از اين همه كه دنبالت گشتم و هيچ اثري ازت نديدم
به هر دري در زدم از هر كسي سراغتو گرفتم ولي هيچ چيزي نديدم
ولي فراموشت نكردم
هنوز سر حرف رايج و هميشگيمون هستم
هموني كه اخر هر بحث و جدل اس ام اس ميكرديم
""يا تو يا مرگ""
تصور کن روزی بهم
پیام بدی و جواب ندم!
زنگ بزنی و تعجب کنی چرا جواب نمیدم
و روزی دیگه زنگ بزنی و یکی از خانواده ام جواب بده بگه بفرمایید؟
و تو بگی کجایی؟؟!
بگه منظورت اون مرحومه؟؟؟؟
چیکار میکنی؟ داد میزنی؟ گریه میکنی؟
اونوقت میگه امروز 4 روزه دفنش کردیم
اون لحظه چی میــــــــگی؟؟؟؟؟؟؟؟
اره عزيزم
يا تو يا يا مرررررررررررررررررررررگ
وقتی که می رفتی، بهار بود
تابستان که نیامدی، پاییز شد
پاییز که برنگشتی، پاییز ماند
زمستان آمد اگه نیایی، پاییز می ماند
تو را به دل پاییزی ات قسم می دهم
فصل ها را به هم نریز
ای عزیزم به انتظارت خواهم ماند تا ابد برای همیشه زیرا میدانم که به سوی من باز خواهی گشت .پس با همه ی توانم تلخی این انتظار را تحمل خواهم کرد و به انتظارت خواهم ماند زیرا قلب من با هر تپش خود آهنگ خاطرات گذشته را مینوازد. قلبی که یاد و خاطرات تو تا ابد در آن مدفون خواهد ماند. ای گل همیشه بهارم به یاد تو چشمه ی چشمانم هرگز خشک نخواهد شد.
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
